Als je de Schoolstraat in Lemelerveld inrijdt, komt de geur van versgebakken brood en koek je tegemoet. “We hebben de buren wel eens gevraagd of ze geen overlast ervaren van de luchten die de hoofdbakkerij produceert, maar veel omwonenden genieten juist van deze geur”, laat Mark van der Most weten. 

Een familiebedrijf 

In de hoofdbakkerij, midden in een woonwijk, ontmoet ik Mark, de eigenaar van de “Van der Most” bakkerijen. Het lijkt een vreemde plek voor een hoofdbakkerij, want de verkooppunten zitten veelal in het centrum van de dorpen en steden waar zijn 6 vestigingen zitten. Het pand waar de hoofdbakkerij in gevestigd is, was vroeger een supermarkt. Dat verklaart de locatie en de flinke ruimte van het pand waar alle producten van de bakkerijen worden geproduceerd.  

“We hebben ondertussen 6 vestigingen waar we onze producten verkopen, 1 hoofdbakkerij en 100 mensen in dienst”, begint Mark, terwijl hij de groei van zijn bedrijf schetst.  
De bakkerij is door zijn ouders Marja en Anton van der Most opgericht. Hij nam in 1987 LemBa BV (Lemelerveldse bakkers) over en begon direct aan de uitbreiding van het winkelgedeelte. Het bedrijf groeide 20 jaar rustig verder, tot zoon Mark liet weten het bedrijf voort te willen zetten.  

“Mijn ouders werden niet heel enthousiast van het idee dat ik het bedrijf zou overnemen. Ik had een opleiding bouwkunde gedaan en daarna ook een opleiding logistiek en economie. Hoewel er bakkersbloed door mijn aderen stroomde, was ik zelf allesbehalve een bakker. Dat maakte dat mijn ouders een overname niet echt zagen zitten. Ze hadden liever gehad dat ik wat anders zou gaan doen, want ik was geen bakker.”  

Maar hier liet Mark het niet bij. Hij zag mogelijkheden tot uitbreiding en presenteerde zijn ouders een volledig uitgewerkt businessplan. Hij beschreef in dit businessplan van 2007 onder andere hoe hij in 10 jaar 6 vestigingen en 1 hoofdbakkerij wilde openen. “Mijn ouders zagen dat ik het er niet bij liet zitten en geven me hun zegen. Het was in de eerste jaren allemaal geen rozengeur en maneschijn, maar het is wel gelukt! Daar ben ik enorm trots op.” 

Golfen als qualitytime 

Als ondernemer merkte Mark dat het contact met zijn ouders soms minder frequent werd, omdat hij een enorm volle agenda had. In de corona-periode ging Mark daarom op zoek naar een manier om qualitytime met zijn vader te hebben. Na verschillende ideeën, bleef het idee om te gaan golfen hangen.  “We haalden samen onze baanpermissie in een weekend in Amsterdam. En vanaf dat moment zijn we beiden gaan golfen op Hooge Graven. Ik vind het als ondernemer van belang om soms ook wat te kunnen doen voor de sportclubs in de omgeving. Dat was één van de redenen om lid te worden van de businessclub.” Maar heel vaak zien we Mark niet op onze businessclubevents… hoe kan dat dan? “Ja laat ik maar eerlijk zijn: mijn agenda blijft constant volstromen en ik ben een lekker weer golfer…. Maar, ik beloof dat ik er snel weer bij ben!” 

De Barones in Dalfsen 

Dat die agenda maar vol blijft stromen is niet zo gek, als je bedenkt dat Mark sindskort met zijn vrouw restaurant “De Barones” in Dalfsen heeft overgenomen. Was hij nog niet druk genoeg? 

“De bakkerijen liepen allemaal als geolied en ik was toe aan een nieuwe uitdaging. De overname van De Barones kwam op ons pad en daar hebben we ons vorig jaar op gestort.” 

Vanaf afgelopen 1 maart hebben Mark en zijn vrouw het concept van het restaurant op de kop gegooid. Wij serveren geen 3 gangen diner meer, maar er worden tapas geserveerd onder de noemer “Borrels & Bites”. En de broodjes die worden geserveerd bij de aioli? Die komen uiteraard uit de bakkerij van Van der Most.  

Voedselverspilling is geen optie  

Tijdens ons gesprek komen we op het onderwerp “voedselverspilling”, want in een bedrijf met 6 verkooppunten, kan het niet zo zijn dat er aan het eind van de dag nooit wat overblijft. Hoe gaat Mark daar mee om? “We werken met een systeem waarin dagelijks analyses worden gemaakt van inkoop en verkoop. Zo kunnen we onze winkels inrichten op de behoefte van die periode. Het is ons streven om aan het eind van de dag niet meer dan 8% van de producten “over” te houden.” 

Mark vertelt dat deze 8% uiteraard niet de prullenbak in gaat. “Een gedeelte wordt verkocht via de “Too Good to Go” app en andere producten gaan naar de voedselbank. Alles wat daarna nog overblijft, gaat naar een boer die het gebruikt als veevoer.” 

Als we samen richting de deur lopen, vraag ik Mark of ik hem binnenkort nog zie op de golfbaan. “Ik zal eens in de agenda kijken of ik binnenkort mee kan doen met een businessclubwedstrijd. En anders zie je me op 3 juni! Ik lever de krentenbolletjes voor alle lopers van de avondvierdaagse die op de eerste avond over de golfbaan komen!” 

Wie onze Par 3-baan wel eens speelt, kan niet anders dan bekend zijn met het logo van ATS. Jan Schipper is de eigenaar van het bedrijf én trotse sponsor van de gehele Par 3-baan.  
We spreken samen af op de hoofdvestiging van het bedrijf in Dedemsvaart.  
 
“Ja die logo’s op de Par 3-baan vallen wel mooi op toch? Sinds een jaar of 5 ben ik daar nu sponsor van. Ik draag de golfclub een warm hart toe en wil waar ik dat kan de club graag verder helpen. Als ondernemer was dit een mooie kans om dit te doen.” 
 
Een flink bedrijf 
Terwijl Jan koffie voor me zet in de bedrijfskantine (met een heerlijke, nostalgische, bruine kroeg aankleding), valt het me op dat ik hier andere logo’s zie dan de logo’s die ik ken van de kleine baan in Ommen. Als ik Jan vraag hoe dit zit, legt hij het me uit.  
“Afgelopen juni hebben we een nieuw logo gepresenteerd. ATS Nederland, MEBA beveiligingen en Galaxy Telematica hebben we afgelopen zomer samengevoegd tot 1 bedrijf: ATSnl. Daar hoorde uiteraard ook een nieuw logo bij. Door de samenvoeging van deze bedrijven kunnen we onze klanten een breder scala aan diensten en oplossingen bieden, een enorm mooie kans! En die oude logo's... ja die moeten nu inderdaad overal vervangen worden. Je verbaast je er dan opeens over waar overal je logo’s hangen en wat voor werk er achter een nieuwe uitstraling schuilgaat.” 

Met onze koffie lopen we door het pand op zoek naar een ruimte waar we samen kunnen zitten. In verschillende kantoren zijn werknemers van ATSnl aan het werk. Als we éénmaal een plekje hebben gevonden, vraag ik me af hoeveel mensen er eigenlijk werkzaam zijn voor ATSnl.  
“Dat zijn er nu 68”, antwoord Jan. “Dat is inmiddels een groot team aan medewerkers verdeeld over onze twee vestigingen in Dedemsvaart en Leek.” 

Het ontstaan van ATSnl 

Uiteraard is ATSnl niet altijd een werkgever geweest voor zoveel mensen. Op 14 oktober 1999 begon Jan als ZZPer op zijn zolderkamer met ondernemen. Daarvoor werkte hij altijd voor een werkgever, maar hij merkte dat zijn enthousiasme hem in de weg stond. “Ik maakte eigenlijk veel te veel overuren, omdat ik alles graag goed wilde doen en enthousiast was over het vakgebied. Na een aantal jaar waren het de leveranciers die aangaven dat ik voor mijzelf moest beginnen, omdat ik meer hun helpdesk aan het opleiden was in plaats van andersom. Zonder te weten waar ik aan begon maar met veel enthousiasme heb ik mij ingeschreven bij KvK.”  

Dat enthousiasme is een bekende eigenschap van Jan op onze club. Iedereen die hem kent zal dat beamen: Hij staat voor iedereen klaar, maakt met iedereen een praatje en loopt altijd rond met een grote glimlach. Het verbaast me dan ook niet dat Jan zich graag inzet voor mensen met afstand tot de arbeidsmarkt. Hij heeft verschillende mensen vanaf het UWV aan een baan geholpen, heeft een samenwerking gedaan met een organisatie voor statushouders en helpt graag zij-instromers in zijn vakgebied goed op weg.  

“Op die zolderkamer startte ik zo groen als gras mijn onderneming. Mijn eerste klant was een school in Stadshagen. Ik werd daar gevraagd voor de aansluiting van inbraak- en brandbeveiliging, geluidsinstallaties, data- en telefoonaansluitingen. Vanaf daar begon het balletje te rollen”.  

4 maand later nam hij zijn eerste werknemer in dienst en nog eens 7 maand later kwam daar ook een tweede werknemer bij. “Vanaf dat moment ging het eigenlijk heel snel. In 2002 kreeg ik de kans om een eerste bedrijfje over te nemen en die mogelijkheid greep ik met beide handen aan. De jaren daarna volgden nog 5 overnames en werd een apart Telecom bedrijf genaamd NexxtCom B.V. opgericht.  

Het lijkt me een jongensdroom als ik het zo hoor. Van een zolderkamer naar een bedrijf met 68 werknemers. “Ja dat is heel vreemd, maar ik moet wel eerlijk zeggen dat het soms niet zo voelt. Wij hebben wel eens last van het Calimero-effect en zien ons zelf niet zoals we eigenlijk zijn. Overal zie ik grote bedrijven en dan opeens besef ik me: Ik hoor hier gewoon bij! Als onafhankelijk familie bedrijf in het beveiligingsvak zijn wij één van de grotere spelers. Op sommige momenten is het goed echt even stil te staan bij waar je vandaan komt.” 

Bij ons tweede kopje koffie moet ik Jan toch eerlijk bekennen dat het mij nog niet helemaal duidelijk is wat ATSnl nou eigenlijk inhoudt. Wat doen ze nu precies? Jan legt hij me in beginnerstaal uit: 
“Eigenlijk zijn wij gespecialiseerd in een heel specifiek deel van het installatie vak namelijk Safety en Security. Wij adviseren, leveren, installeren en onderhouden inbraaksignaleringssystemen, brandmeld- en ontruimingsinstallaties, camerasystemen, toegangscontrole en Security Management Systemen. Wij worden vaak gezien als installateur, maar hebben te maken met veel andere facetten. Allereerst is kennis van wet en regelgeving in ons vak heel belangrijk om het juiste te kunnen doen. Omdat de techniek in ons vak maandelijks wel wijzigt en meer en meer digitaal wordt zijn wij bijna ICT-ers en moeten wij onafgebroken blijven bijscholen. Uiteraard moeten wij op de hoogte zijn van de installatietechnieken en als laatste moeten wij als personen en als bedrijf gecertificeerd zijn om bepaalde werkzaamheden te mogen uitvoeren. Al met al dus veel breder en uitgebreider dan men vaak denkt.” 

Businessclublid van het eerste uur! 
Uiteraard is Jan ook verantwoordelijk voor het alarmsysteem van Hooge Graven. Dat is ook niet zo gek, als je bedenkt dat hij al 26 jaar lid is van onze golfclub. “Ik golfde al in Ommen voordat ik op mijn zolderkamer begon met ondernemen”.  
In de afgelopen jaren is Jan erg betrokken geweest bij de businessclub. Hij was samen met een aantal andere ondernemers eigenlijk de grondlegger van de businessclub zoals hij nu bekend is. “We wilden als ondernemers onderling graag wat meer voor de club doen, omdat we die een warm hart toe droegen. Daarnaast was het een mooie kans om de verbinding tussen verschillende ondernemers op de golfbaan te versterken. Ik vind het enorm gaaf om te zien hoe de businessclub is uitgegroeid tot wat het nu is: een club van ruim 50 ondernemers uit verschillende vakgebieden die elkaar weten te vinden als het nodig is, maar bovenal 2 passies delen: ondernemen en golf”.  

Op weg naar de uitgang kom ik nog even terug op zijn sponsoring van de Par 3-baan. “Jan, die logo’s moeten nu wel veranderd worden op de club toch? Anders weet straks niemand in Ommen van je nieuwe logo.” Jan lacht en laat weten dat dit al op zijn to do-lijstje staat. 

Tarkett: Zoveel meer dan een “vloerboer”.  

Via de mail werd er een afspraak gemaakt voor een bedrijfsbezoek aan het bedrijf waar Gert Vunderink met veel plezier voor werkt: Tarkett. “Atke, je weet dat ons kantoor in Waalwijk zit toch?” “Ja natuurlijk!”, reageerde ik lichtelijk in paniek achter mijn laptop. 

Maar de reis naar het zuiden was het waard. Ik word ontvangen door een oplichtende slogan in de vloerbedekking bij de receptie: “Welkom Atke Wegerif van Hooge Graven Ommen". Het wordt meteen duidelijk: Dit is niet zomaar een bezoek aan de gemiddelde vloerenboer.  

Meer dan een vloerfabrikant 
Samen met zijn collega Timme Grummels vertelt Gert me meer over hun werk voor Tarkett, terwijl we genieten van een kop koffie en een halve zool. Die halve zool blijkt een heerlijke gevulde koek en is bedoeld als knipoog naar de vorige gebruiker van het terrein: een schoenenfabrikant. 

Al snel ben ik onder de indruk over wat Timme en Gert vertellen. Niet alleen van alle getallen die voorbijkomen (Tarkett is in 100 landen actief, heeft 12.000 medewerkers en verkoopt 1.3 miljoen m2 aan vloer per dag), maar vooral door wat het bedrijf allemaal doet naast het produceren van vloeren.  
 
Zo vertelt Gert trots over zijn project waarbij een VR-bril wordt gebruikt om aan klanten duidelijk te maken wat de do’s en dont’s zijn bij het leggen van vloeren in zorgcentra waar dementerenden wonen.  Tarkett heeft bijvoorbeeld door middel van onderzoek kunnen aantonen wat kleur en patroonkeuze doet voor deze doelgroep en op welke manier je de bewoners een fijn “thuisgevoel” kan geven.  
Het bedrijf verzorgt naast vloeren voor zorgcentra, ook vloeren voor bijvoorbeeld het onderwijs. Ook hierbij stelt Tarkett zich op als kennispartner waarbij ze advies geven in kleurkeuze, die weer invloed hebben op het leervermogen en plezier van studenten. 

De roots van Gert blijken goed van pas te komen bij het werken voor Tarkett. 15 jaar lang heeft hij in de schoonmaakbusiness gezeten, waarbij hij eerst in Zwolle en later in Limburg schoonmaakproducten verkocht en schoonmaakadvies gaf aan grote bedrijven. Deze expertise wordt weer opnieuw ingezet tijdens zijn werk voor Tarkett. Want voor bedrijven zit 10% van de kosten in de investering van de vloer en 90% van de kosten in het goed onderhouden en schoonmaken van een vloer.  

Duurzaam produceren 
Dan begint Timme zijn verhaal over duurzaamheid. Stiekem luister ik een beetje sceptisch naar wat hij vertelt, ieder bedrijf is immers maar “duurzaam” tegenwoordig. Maar al snel moet ik mijn mening bijstellen en raak ik onder de indruk van wat Timme vertelt.  

“We zetten ons in voor onze klanten door andere onze innovatiecapaciteiten en langdurige toewijding én prestaties op het gebied van duurzaamheid. Elke dag streven we ernaar om in de hele organisatie al onze expertises in zet zetten om gezonde, mensvriendelijke binnenruimtes te creëren. We zijn ervan overtuigd dat we dringend moeten overstappen op andere modellen om de eindige hulpbronnen te beschermen." 

Met het Restart programma waarmee Tarkett in 2010 is begonnen, verkleinen zij hun uitstoot van broeikasgassen met meer dan 2 miljoen ton CO2 per jaar.  
Met veiligheidsschoenen en een veiligheidshesje aan gaan we de fabriek in en laten Timme en Gert zien wat dit project inhoudt.  
Terwijl we door de indrukwekkend grote en nette fabriek lopen, waar aan de lopende band tapijttegels worden gemaakt, leggen Gert en Timme meer uit. “De groei van de wereldbevolking zet steeds meer druk op onze natuurlijke hulpbronnen en het milieu. Met het Restart programma zamelen we gebruikte vloerbekleding in en recyclen deze en hergebruiken dit als nieuwe grondstof.” We lopen langs enorme pallets met ingezamelde, gebruikte tapijttegels. In een aparte ruimte demonstreren Gert en Timme hoe de onderkant en bovenkant van de tapijttegel van elkaar worden geschieden en hoe beide onderdelen weer worden omgezet in gebruiksklare korrels die op hun beurt weer worden gebruikt als grondstoffen om nieuwe tegels van te maken.  

Het wordt me steeds meer duidelijk: Tarkett is meer dan een vloerboer alleen. Ze werken hard om hun aandeel in vervuiling van zo klein mogelijk te maken en zijn zich enorm bewust van de kansen die er liggen binnen het bedrijf om de maatschappij verder te helpen.  

Van tapijttegels naar fairwaygras 
Tijdens de lunch ga ik nog verder in gesprek met Gert. Hoe kom je aan het werk bij 1 van de grootste vloerproducenten ter wereld? “Kan je je nog herinneren dat ik vertelde over mijn jaren in de schoonmaakbranche? Ik kwam onder andere regelmatig bij een bedrijf dat vloeren produceerde, om mijn kennis te delen over het goed onderhouden van elke soort vloer. Daar kreeg ik een rondleiding door de fabriek en was, net jij vandaag, al snel onder de indruk. Dat was het moment dat ik dacht: Ik wil ook voor zo’n fabrikant werken!” De rest is geschiedenis, want Gert viert deze maand zijn 10-jarig jubileum bij Tarkett.  

Golfen doet Gert al een stuk langer dan 10 jaar: 33 jaar geleden pakte het voor het eerst een golfclub op. Ondertussen is Tarkett ook al 3 jaar een bekende naam binnen de businessclub. “Ik heb de businessclub de afgelopen jaren enorm zien groeien. Het is gaaf om te zien hoe betrokken iedereen is en wat er allemaal is georganiseerd. Ook het komende jaar staan er weer leuke dingen op de planning.”  

Maar wat maakt nu dat je als ondernemer bij een businessclub wil aansluiten, alleen golfen is toch ook prima? “Ja ik snap wat je zegt, maar voor heeft het lid zijn van een businessclub wel echt een meerwaarde. Je moet bedenken: Iedere ondernemer heeft een vloer nodig. Daar kan ik dan weer zakelijk gezien gebruik van maken. Ik ben voornamelijk bezig met golfen tijdens een business-dag, maar houd uiteraard mijn oren open voor zakelijke kansen. Zo kan je het nuttige en het aangename met elkaar combineren!” 

december 2023

De apotheek van de toekomst  

De tijd van de apotheker die met vijzel en kruiden in de weer is ligt ver achter ons. Het contrast tussen de apotheker uit de klassieke oudheid en de apotheker van nu kan niet groter zijn, blijkt als ik de Ommer Apotheek aan de Markt in Ommen binnen stap.  

Trots verwelkomt Frank Bruggeman me in “zijn apotheek”. Geen kille en klinische afhaalplek voor medicatie, maar een prachtig ingericht pand met veel daglicht, anatomische modellen in mooie kasten en verschillende balies waar je geholpen kan worden.  
“Leuk om te horen dat je het zo mooi vindt!”, Frank straalt als hij trots de apotheek laat zien. “Alle meubels die je hier ziet zijn op maat voor ons gemaakt. Van de balies tot de vitrinekasten: Alles is gemaakt door mijn golfmaatje Jonathan Garbutt. Elke dag geniet ik nog van de prachtige uitstraling die hij met zijn werk aan de zaak heeft gegeven!”.  

Robotica in de apotheek? 

Samen lopen we verder door naar achteren. Het contrast tussen de apotheker met de vijzel en de huidige situatie lijkt nog groter te worden: Achter in het pand staat een enorme voorraadkast met een robotarm, die alle recepten die zijn ingevoerd pakt en verzamelt. Een andere robotarm plakt de etiketten op de doosjes. Je kijkt als bezoeker je ogen uit! Benieuwd hoe dit eruit ziet? Geen probleem, de grote raampartijen in het pand gunnen alle voorbijgangers een “kijkje in de keuken”.  

“Dit vind ik heel mooi aan mijn werk: bezig zijn met ontwikkelingen en de apotheek van de toekomst.” Maar denk niet dat er door deze vernieuwingen binnen de farmacie minder werkgelegenheid is. “Nee dat is zeker niet het geval. Ik ben nu samen met mijn vrouw eigenaar van 3 apotheken. In Ommen zijn er in totaal 65 werknemers en in Zwolle nog eens 22. De ontwikkelingen op het gebied van verzameling en uitgifte van medicatie zorgen voor meer efficiëntie, maar werken met medicatie blijft mensenwerk.” 

Carrièreontwikkelingen 

Maar eigenaar van een apotheek word je niet zomaar, daar gaat een hoop aan vooraf. “Ik werkte vanaf 1994 als apotheker in de “oude” apotheek in Ommen, in het pand waar nu de Hema zit. Ik vond de werkzaamheden als farmaceut fantastisch en had het er erg naar mijn zin. Uiteraard hielp het feit dat ik mijn vrouw hier leerde kennen hier flink bij. In 2001 kreeg ik de kans om de apotheek over te nemen en die greep ik met beide handen aan.”  

De liefde voor de ontwikkeling en vernieuwing van het vak kreeg ook al snel een praktisch vervolg toen Frank met de apotheek verhuisde naar de nieuwe locatie aan het Carousselplein.  
“We gingen van een pand van 300 m2 naar een pand van 600 m2, verdeeld over twee verdiepingen. Die benodigde verdubbeling van ruimte zat onder andere in het feit dat we op deze locatie medicatierollen gingen produceren. De volledige eerste verdieping is hier speciaal voor ingericht, onder andere met omkleedsluizen en een productieruimte. Op de locatie aan het Carousselplein doen we veel voor onder andere zorginstellingen, daar zijn die medicatierollen bijvoorbeeld een groot onderdeel van.” 

De golfende apotheker in de businessclub  

Maar hoe is deze apotheker ooit gestart met golfen? “Joyce Dikkeboom werkte bij ons als bezorger van medicatie en golfde al op Hooge Graven. Ze raadde mij en mijn vrouw Annet aan om eens te komen kijken op een kennismakingsdag. Dat deden we en ik was meteen verkocht."  
De nieuw opgedane golfervaring bleek ook nog eens goed van pas te komen in zijn werkzaamheden. “Tijdens verschillende nascholingen werd een rondje golfen en studie gecombineerd.” 

En die liefde voor golfen is niet meer verdwenen. Veel tijd heeft Frank er doordeweeks niet voor in verband met al zijn werkzaamheden, maar voor de businessclub maakt hij graag tijd. “We hebben ook dit jaar weer op tijd de agenda voor het aankomende jaar ontvangen. De data zet ik dan direct in mijn agenda, zodat ik daar in de planning rekening mee kan houden.”  
 
Veel mensen denken een lidmaatschap van de businessclub alleen nuttig is als je er nieuwe klanten door kan krijgen, maar dat werkt bij een apotheker natuurlijk anders. “Nee inderdaad, ik ben niet bij de businessclub gegaan omdat ik hier nieuwe netwerkkansen door krijg of omdat ik mijn product aan iemand wil slijten. Zo werkt dat niet in mijn vakgebied.” Toch vindt Frank zijn lidmaatschap van bij de club erg waardevol: “Ik vind de businessclub erg prettig omdat we allemaal ondernemers en werkgevers onder elkaar zijn. Je hebt andere gesprekken met ondernemers onderling. Je praat over makkelijker over de uitdagingen van het ondernemen en kan elkaar inspireren tot nieuwe ideeën en innovaties.” 

Naast het feit dat Frank golft binnen de businessclub, draagt hij ook graag zijn steentje bij aan het goede doel. Hij is nu al twee jaar op rij de hoofdsponsor geweest van de Vechtdalcup, een wedstrijd op Hooge Graven waarbij ieder jaar een ander goed doel centraal staat. “Ik vind het mooi om op deze manier een impact te kunnen hebben op de maatschappij. Afgelopen editie hebben we genoeg geld opgehaald voor een duofiets voor de Baalderborg Groep in Ommen. Het doet me enorm veel plezier als ik daar nu mensen door Ommen op zie rijden.” 

Aan het eind van het gesprek laat Frank weten alweer uit te kijken naar het komende jaar van de businessclub. “Er staan weer mooie dingen op de planning. De buitenlandtrip was vorig jaar een groot succes. Die van aankomend jaar staat dan ook weer groot in mijn agenda!”